قصیده للسیده رقیه( راسک الدامی ابطشت) جعفر عبدالمهدی العبادی

بویه بـإخلافک ولونه بالطفوف

ریتک الحال الحرم بعدک تشوف

فزعوا اعله اخیمنه للنهب او سلب

او نارهم خلوهه بخیمنه تشب

کلمن انشوفه مُعادي او لا مُحب

وانته طایح عالثره ابطعن السیوف

نشرد الــلآوین یا بویه او نِــفُر

امنین ما ارکض یجي اگبالي الشمر

شفته راسک چان فوگ اعله السمُر

والخیول ابصدرك اترک او تطوف

انته لمیت الحسك بس کله لا

او من عثرت انصاب وجهي او دمما

او عمري ثلث اسنین شِبت ابکربلا

طفله وینّي او وین تگیید الچفوف

مارعوا حرمت المختار النبي

او مِلخ ترچیتی اللعین الناصبي

او گال خل تمشی رقیه للسبي

بالسبي یابویه شوفونه الحتوف

دخّلونه الکوفه واحنه امربطین

التموا العدوان کلهه امشمتین

او ظلّوا ایسبّون ام الحسنین

او تشتم الکرار کل ذیچ الصفوف

شرد اسولف بویه عن درب الیسر

او یا هضمنه الشام من صاحوا کفر

او گالو اتطبون لازم بالقصر

واللئیم اهناك واتحرسه الألوف

بویه ودونه ابخرایب من نمت

شفتک ابحلمي او علیک آنه اصرخت

واهمه جابوا راسک الدامي ابطشت

وادري اموت اعلیك ما اگدر اشوف

 

جعفر عبدالمهدی العبادی

تمت بحول الله 19 محرم 1444

هوسه کن فی الفتنه کابن اللبون جعفر عبدالمهدی العبادی

گال ابو الحملات مُنصح وأعني خوّاض المنون

لاتصیر ابفتنه غافل  صیر چن ابن اللبون

لا ظهر واترکبه ناس  لا ضرع للیحلبون

خسران الما یاخذ بیهه

 

جعفر عبدالمهدي العبادي

ابوذیه للحجه عج ( وضعنه ) جعفر عبدالمهدی العبادی

وحگ الفرهدوا بیته وضعنه

ولو ما طفّه چا تهنه وضعنه

 غیر المنتقم بائس وضعنه

نجات الأُمّه بس ببن الزچیه

 

جعفر عبدالمهدي العبادي

قصیده لطمیه (الیله زفه الیله) جعفر عبدالمهدی العبادی

 

یختي زینب نادی بنتی اسکینه

یحچي والمدمع یهل من عینه

الیله زفه الیله

خبری کل العیله

 

یختی یا زینب اخبرچ والوعد مابی عذر

للحسن ناطی لي چلمه اوکون ازفّنه البدر

حنّة الزهرا إعجنیهه او هذی لیله امن العمر

واندعی الرمله یزینب الله ینطیهه الصبر

باچر القاسم یگع بالحومه

او حنّة المعرس تصیر ادمومه

والفلك یبچیله  الیله زفه الیله

 

یا بني هاشم تعالوا خل نزفّه ابن الحسن

هاذیّ الیله الاخیره  او باچر اتبدی المحن

باچر الکل اتّذبّح والفواطم ینسبن

باچر اتحل الظلیمه الما مثلهه ابأي زمن

رمله باچر تطلع اتدور الولد

ابلایه راس اتشوف یا وسفه الجسد

بالهظم تشچیله  الیله زفه الیله

 

عمّي یالقاسم یعمّي  أرخصك والله صعب

کیف ازفّك للمعاره  تمشی للحومه او تطب

تنچتل یا عم اشوفك بیش اصبّر هالگلب

وامک ابّاب المخیم توگف او تربي الدرب

لو تناشد عن خبر جسّامهه

اشلون اگلهه اتفرهدن احلامهه

والنشد شحچیله  الیله زفه الیله

 

وانتی یا سکنه یبویه اتحضّري الصب الدمع

باچر القاسم یه سکنه یگعد العدل الشسع

بالعمود ایصیبه حاقد والغدر عدهم طبع

ذوله اصحاب السقیفه البدّوا ابکسر الضلع

باچر ایمشونکم درب السبي

یحدي بضعون العقیله الناصبي

والعثر  یا ویله  الیله زفه الیله

 

جعفر عبدالمهدی العبادی

قصیده لطمیه ( یا لوعتی حمیده ) جعفر عبدالمهدی العبادی

طفله وابوي اریده  یمسح علیه بیده

یا لو عتي حمیده   ما یرجع الراح

بلچي یرد علینه،،،، مشتاگه اله اوحنینه

ما یرجع الراح

 

فیت الابوا  اشکبرهه   منهو یسدد فیّـته

آنه الربیت امدلله   من یسئل اعله ابنیّـته

گالولي رایح للسفر  وآنه انتظرهه جیّـته

لاکنّي أشعر بالیتم طوول أبویّـه ابغیبته

من گلّي لحسین إنتي

مثل رقیّه بنتي   سالت ترا دمعتي

گلبي عَلِي صاح  ما یرجع الراح

طفله او أحن الشوفتک یا بویه مو وکت السفر

ظلمه اللیالي ابغیبتك بویه ابسمانه انته الگمر

یا ریته مطرش السمع یاریته معمیه النظر

حت لا اشوف الناعیه  او لا اسمع آنه ابهالخبر

یصعب یبویه لفراگ

جمر المصیبه حرّاگ  شب الامل والاشواگ

مکسورت اجناح  ما یرجع الراح

 

یا بویه نمشی الکربله هل کوفه ما هي امرتبه

تدعي السبط واتخاذله او من هالرزیه اتشیبه

وابن الزچیه الطاهره  من دم جبینه اتخضبه

واتهد عله اخیام النبي او کلشی اللي عدنه اتسلبه

واسمعت الحسین ایگول

تسحگ علیه الخیول  صوب الخیم تالی اتجول

واتبدي النیاح    ما یرجع الراح

 

اول رزیه امصیبتك  یا بویه حلّت بیّه

وامتدت الحد کربله حد ما رحت مسبیه

واختی الحنونه  بالسبي ماتت ترا رقیه

محتاره ضلّت عمتي تبچي ابخفه الابیه

یابویه ماتدری الشام

شمات اجونه او ظلام  ما یرحمون الایتام

یا عمق الجراح ما یرجع الراح

 

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی

قصیده عمودیه(تاخذ اذنوب او تطم) جعفر عبدالمهدی العبادی

لایذ ابسدک یبوالسجاد ارید

چفی من چفك ابد لا ینفصم

عبدک المسکین مو راید چثیر

بالمجالس یحضر او لا ینحرم

مو مهم بالچای اصب لو گهوه اشیل

لو اصف انعولت التحضر لطم

والمهم تقبلني خادمکم اصیر

أهرَم او حد ما یطگ منّي العظم

انته لولاک الوجود اشمعنه بی

راح ایمسنه الظیم وایرکنه الهضم

ظلموا الناس ابأسم دین الرسول

وابدمائك طیّحت عرش الظُلم

ضعنه بس عاشورک الاصبح دلیل

چان طحنه ابرحّه تطحن للخصم

احنه نذنب والله یعرضهن علیك

وانته تحفر تاخذ إذنوب او تطم

الله دز طاها النظام الکائنات

وانته طفّك صار تکمال النظم

الف او اربعمیه نکتبلك قصید

لاکن ابتوصیفك احتار الشعر

دوهنت عگل الأدب واشما ادیب

حتی صار ابعشگک امتیهه الفکر

تنصح  إبچتالك اتگول الجنان

بیدي واشفعله لون تاب الشمر

والخصم شافك بچیت او ضنّه فاز

 گال ابوالسجّاد خوفنّه السمر

ما دروا عن لا یطبون الجحیم

هیچ عندك رحمه والمدمع یخر

وانته ابوك المرتضئ الحاوي الصفات

لو الوف اتجابله ایرد منتصر

یعني ما رف گلبك ابرشگ السهام

والاکید اتعرفك اصفوف الکفر

ولهذه امجیشه اعلیك الجیوش

رادوا ایذلونك او گلت آنه حُر

علمتنه انعیش بالعز یاحسین

او للممات ابخدمتك هذه العُمُر

 

جعفر عبدالمهدی العبادی

هوسات (للکرار .للعباس.للحر) جعفر عبدالمهدی العبادی

حیدر   بالحرب  صیّاد  جندلهه  الزلم بالطگ

واحلوگ التسب الدین بچفوفه الشهم شگگ

بعض الشردوا امن الموت للموت الجدم ازرگ

شگگ بیهه واحلوگ الشر

 

ما کع بالردم عباس قهقرهه الزلم من هد

صرصر عاتیه او زلزال طاح ابکربله او زیّد

رک ابمهره عالشجعان دوله اعله النهر شیّد

داس اعلیهه فرسان الطگ

 

للراید دنوو الله او راید یقترب صوبه

هذه الحُر درس معلوم کلمن راید التوبه

لازم بالحسین ایلوذ وایظا یعدل اسلوبه

 مثل الحُر حد الموت،،  ضل اویه احسین

 

جعفر عبدالمهدی العبادی

 

هوسه امثال العرب( عاف امن السهم کله) جعفر عبدالمهدی العبادی

مَثل عند العرب ینگال نصیحه اببالک إتخلّه

ذاك الکله راده ابـیوم عاف امـن السهم کـلّه

لا حــصل عـنب مسکین لا ردت إلـــه الـسله

حتّیٰ الخوّان إمنافینه

 

جعفر عبدالمهدی العبادی