الــــــــــــــفیّةُ عَبدُالمَهدي
الألف أحمد نبینه المصطفی بیّن الإسلام کلّه او عرّفه
الباء بالكرار الإسلام اعتله یعنی من دونه الصحابه امبهذله
حیدر إبشخصه نِعرف المرجله اي علی الکرار صوت الماخفه
التاء تالي ایرید إله بالتضحیات فاطمه الوگفت تدافع للممات
وهیه قدوه اتکون للنسوه الاُبات وإبأمر منهه الگبر هم اختفه
الثاء ثللم سیف کل واحد وکح والحسن فاز ابصموده او بالصلح
یعني شک ابگلب کل حاقد رمح او بالکرم لساعه شاهد موقفه
الجیم جاهد في جهاد الموت أکید یستقام الدین لو یفضح یزید
ضحّه بأهله او صحبته وأصبح شهید یا مناضل یشبه إحسین ابطفه
الحاء حنّه ابعاشر احسین الظهر حیث منه ایروح عباس الگمر
حامل الوائه او یطیح إعله النهر هذه لمصاب اللي یگطع کل گفه
الخاء خدّر هامت ابوسط الفله آه منچ آه یا کرب او بله
یسّروا آل الوصي عقد الوله لارحم عدهم ولا اي عاطفه
الدال دخلوا بلسبایه ابکل بلاد طبّوا الشام او أیادیهم گیاد
والشماته تشمت ابزین العباد باتوا اهناک ابخرابه او من قفه
الذال ذاک ایزید سفّاک الدما هذه ابوالباقرابن خیر الوری
من صعد لاعواد یخطب بالملا آنه ابن مکه او منا ویّه الصفا
الراء رادو یمنعوا من الحچي حوّل الافراح لاکن بالبچي
چان بالگید او عله أعصاته اموچي رعّب إبگلب الرذیله او خوّفه
الزاء زاروا من بعد رد الضعین وانعرف للیوم یوم الاربعین
توجب الجنّه لِمن زار الحُسین لکن إزیاره إبتمام المعرفه
السین سائل ما یرد اله ابجواب هذه ابوالصادق مفسّر للکتاب
کلهه تعرف باقر اعلوم الصعاب وابدلیل الخاطی بالحد وگفه
الشین شربینه محبتهم شرب من معین الصادق الصافي العذب
مذهبه الحق او ثبت ذاکن چذب واللي تتبعهم اُناس امخرّفه
الصاد صادِق بالکلام الاب او جد او بالعلم یتفایض او لا ماله حد
حصنه واسع والیطبّه ابشانه سد یحفظه امن النار عن لا تلقفه
الضاد ضِدهم صار کل طاغی رجیم والله شاهد ما اقولنه او علیم
ینسجن لیش العمد موسی الکظیم وإنقتل بسموم شیخ الطائفه
الطاء طئطء کل شوامخ من رؤس الملحدین او کل دیانه اویه المجوس
کلهه طخّت من نطق شمس الشموس بین الدین ابتمامه او وصّفه
الظاء ظهرت ظاهره ابکل البلاد معجزات الوالی امحمد جواد
ینعرف بین الخلگ باب المراد او وسّم الدین ابوسامه او شرفه
العین عدّل ؛رتب اوصفه الامور او شهدت ابشأنه علی مر الدهور
شُبهه للشیعه کشفهه ابن الطهور بي غدت للیوم هیچ اموالفه
الغین غارت حسدت الشیعه الانام حیث مثل الهادی ما عدهم امام
آذوا ابن الطیّب اولاد الحرام محیی چان الدین الله او مصحفه
الفاء فهّم ماهوّهَ معنی الهُداة بالزیاره الجامعه اتشوف الصفات
هذه شیّ الدوم یرعبهه الطغاة ما ترید الناس تمشي إمثقفه
القاف قالوا للحسن بأمر اللعین لا تهیّج الناس واتزور الحسین
واهوا گال الزار یوم الاربعین بي صفات المؤمن او محله الصفه
الکاف كافي امن الجهل يهل الجهل بيد دوله الكافره المولىَ انقتل
والبقه واحد بعد من هل أهل غاب عن انظارنه او عنّه انخفه
اللام لامونه اشکثر لمحبته واحنه نبگه او نفتخر چ شیعته
ما نخاف امن الخصیم اشما فته خله یشفی اغلیله وایگول اشتفه
المیم ما یحتاج اسولف بالعتاب المهدی مثل الشیعه آذاه الغیاب
الچم نفر رکضینه بس طلعوا سراب اله مسحت چفه وانحصل الشفه
النون نوّر نوره بگلیب المحب والنفع مثل الشمس خلف السحب
والیحبه الوصله ما تحجب حجب والجمیع اتشوفه لو سل مرهفه
الهاء هادینه لون یظهر اکید ننزع اثیاب السمل نلبس جدید
ذاک یوم ابلا تقیه او عدنه عید والخصم تبگه حیاره امصفصفه
الواو ویله الچان حاقد عالنبی یذبح ایفجّر یشتّم مذهبی
انگله جاک الیوم مهدي العربي قائد الامه العضيمه المُشرفه
الیاء یا میت هله اتصیح البشر بالامام المنجي مهدي المنتظر
ثار ضلع امك نريده امن الكسَر او ثار جد المنذبح من القفه
جعفر عبدالمهدی العبادی
