قصیده عمودیه ( للامام السجاد والمشایه) جعفر عبدالمهدی العبادی
حافی من بیتی عله اجدامی اروح
بلچی ادرک ذره من ظیم العلیل
خلی رجلینی یچویهه التراب
اوتحرگ ابویهی شمس الله الجلیل
ماکو برگبتي سنسله امن الحدید
او سوط ما ینطگ علیٰ جسمي النحیل
او لا شماته او لا شتایم بلطریق
او لا سبایه اویای تصرخ یا کفیل
او لا طفل کل ساعه من ناگه یطیح
او بین چم یوم او یگع واحد چتیل
او لا ایحطّونه ابخرایب راس ابوی
وختي اتموت اعله راسه امن العویل
وآنه عماتي ولا تنطگ سیاط
او لاهن امرکبینهن فوگ الهزیل
عمي خلوني ابهوای اشما نویت
وارد ازور احسین شدیت الرحیل
ماتشوف اهل المواکب بالمسیر
یاهله ابزواره والمدمع یسیل
عندي کون اتبات یامن لیه اجیت
لو ولو لحظه تضل تگعد قلیل
اعرف ابقدرک یزایر للحسین
انته طالع گاصد الاعظم سبیل
تنمحي کل خطوه منّک سیأت
والمحاسن تنکتبلک بالبدیل
یحضرک وکت الممات او بالورود
اوراح یجزی لک تره ابخیر الجزیل
جعفر عبدالمهدی العبادی
