قصیده عمودیه ( لو تصورنه الحسن ) جعفر عبدالمهدی العبادی
لو تصورنه الحسن برض الطفوف
والشمر ناده اعله عباس الکفل
یا ابن اختی تعال انته ابأمان
واستحه العباس ضل ینگط خجل
چان ابومحمد طلع گله شمر
اُمه بنت احزام بس امن الاهل
من بعد فاطم تراهي ام الحسین
وآل ابوطالب فقط بیهه اکتمل
خاله ابراهیم ابن طاها الرسول
اشجابك العباس یالکلك فشل
وک گبل لختاض ولّي امن الطفوف
لم لم اچویلاتک انگلعوا ابعجل
انتم اتعرفونی لو ازعل شیصیر
راح اذکرک یوم ابومحمد زعل
اُمك الچانت أمیره اعله الجیوش
چانوا ایعبدونهه او تنعد هُبل
طیحتهه الوحدي طریت الصفوف
مثل ابوی الکسر اصنام الجهل
آنه اصید اکبارهه او ماطگ زغیر
لسّه ما طگ چفی بخدود الیهل
باچر اکتل کلمن ابزعمك چبیر
سم اخلی ابریجکم حتی العسل
صار عاشر والحرب دگ الطبول
ساحت املاگه او بعد ساحت محک
صاح ابومحمد عله القاسم تعال
وابتسم جسّام اشوفنه ضحک
ضل یهز ابسیفه واینادي الجیوش
إلّه ادورن واگلب الیوم الفلك
یا شبث ما تطلع الطگ السنان
ها یمارد ها یبن غانم ولک
ضجه صارت همهمه المنهوا یروح
رعشه صارت بیهم الحوک ارتبك
والبدر قط بالجموع ابخیله داس
یسحگ اعلیهم سحگ واتولی رک
بالوعه سوّه ابکربلا التبلع جموع
ابکیفه یفتح بالارض وابکیفه صك
سیفه یذبح بالرجال الصلفه حیل
واللي میطخ ابحرب غصبن هلك
ناس من ابعید واترشّگ سهام
شاله رمحه او بالحناجر شک شک
صاح الاکبر خلّصت جیش النفاق
جندلت کلمن یرید ایجندلك
للمخیم عود یبن العم تعال
خلّي چم واحد وکت تفزع هلك
جاوبه القاسم یالاکبر مو لزوم
جیش اهالي الشام اخلیهم الك
جعفر عبدالمهدی العبادی
