قصیده لطمیه وایظا نعي للسیده رقیه س{طفلة احسین الشفیه} جعفر عبدالمهدی العبادی

قصیده لطمیه وایظا للنعي بکمال الحزن للسیده رقیه سلام الله علیها

********/**

طفلة احسین  الشفیه نادت او صاحت یبابا

من کثر ضجهه او بچیهه ماتت ابّطن الخرابا

*******/**

صاحت العمتهه زینب عمّه  وین   البابا  وینه

ملخوا  الترچیّه    منّي    والسرق شتّم عَلینه

وإصرخت دلحگ یبویه چنّه ما یسمع یجینه

شبّوا اخیمنه او شردنه ما اجت لینه الگرابا

********/**

وسطت  البیده   رکضنه  والثیاب امحرگات

صحنّه مای انرید عمّي منعوا اعلینه الفرات

عمّی السجاد   ایدینه   بالغیود  امگیدات

سبعت اشواط ارکضتهن یطلع ابشانی سرابا

*************//*

جمعو اطفال الهواشم بل حِبال  او  ربطونه

گالو ابناء الخوارج بل سیاط اهمه  إضربونه

صحنه یا عباس وینک عمّی دلحگ لوعونه

ما سمع صوت الیتامه اومارجع عمّه جوابا

*********/**

تالي یسرونه او مشینه والیسر صعبه علیّه

صحت إله یحسین بویه آنه إبنیتک رقیّه

ماتجي   واتشوف  حالي طفلتک بویه إبأذیه

سمعوا ابچاها النواصب گالو انجیب الهه بابا

*********/**

جابو الراس الطفلةِ  والطشت ذبّوا   علیهه

لطمت او ناحت حزینه حنّت او گامت لابیهه

لزمت الراس او تشمّه ماتت اعلیه من بچیهه

آه یا زینب غریبه  فگدت الطفله  المصابا

**********/**

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی