قصیده مولودیه جلوه { واحسینی مولوده الیوم} جعفر عبدالمهدی العبادی
القصیده علی لحن جوابی وایضا له مضاف فی الهوسه
وإحسینی مولوده الیوم نار العرش میلاده
وإنهنی فاطم حیدر صار الفخر للساده
یحسینی زود او عتبار
وانهنی الیوم الکرار
کلمن یبغضهم بالنار
{والشیعه اتدش جنه ابزوده}
***********/**
نادینه فاطم مبروک کل الخلگ والشیعه
والحیدر ابهای الیوم نعلنله دوم البیعه
ثالث امامی المهیوب واجب علینه انطیعه
مو بس نطیع الحسین والبیعه شان اولاده
با یعناهم دوم ابدم
والغیره تسری اونهتم
والحبهم لازم نلتم
{وانهوس بایعنه الوالی}
***********/*
نزلت ملایک إتصیح واتبارک إهیه الطاها
میلاد الانوار انگول یا مرحبا او حیاها
والفرحه دایم متزول کل شیعتک منواها
شهر الفرح یشعبان والشیعي نال امراده
والشیعه نالت لمراد
من والیهه بوالسجاد
مبروک انصیح المیلاد
{ یا حیدر مبروک الیله}
*********/*
هلیله مولود إحسین کمل کماله الباری
شع نوره وانشر الیوم ما ینوصف بشعاری
درسک تعلمته ابزود مِنّک خذت عتباری
خادم اصیرن مولای دربک طریقه إسعاده
منّک تِعلّمت إهوای
تشفعلی راید مولای
یمک اموتن منوای
{ یا محله الموت المحبوبی}
