قصیده عمودیه{ فقیر الما یعرف ایموت} جعفر عبدالمهدی العبادی

فقیر المایعرف ایموت بالساحات

وآنه  الموت  من   عباس  مِتعلمه

 

صیت المراجل  من   علی   الکرار  

  یعنی الیبغضه  جبان او مهو زِلمه

 

ولک شتقایس باب  العلم   معروف

   او نِعرفه الهالک ابلا علی او عِلمه

 

یضل شامخ اسم حیدر وعلما

اوربه ابحجر  النبی طه وعلما

ابوالحسنین من علمه وعه الما

یملک علم   والتایه    وعیه

 

نعرف الموضوع  کلش   زین  لاکن

البهیمه اشیفتهم خاطر نگعد إِنفهمه

 

الناصبی ،السلفی ،الوهابی والیشاکلهم

نخذله او   سلم     هیهات   مَنسلمه

 

اصلاً عدنه قرار امقررین اسنین

نشطف سبع نوبات اذا فد نوبه انکلمه

 

طالت غیبتک  عجل   بالفرج   مولای  

 گبل لا اتحشم تجیک ارجال متحزمه

 

نحب الموت مثل حب    الطفل لأمه

وابشیمتک قصر  کل  طاغی   انهدمه

 

نروح المکه یا  مولای  وانقیم  الاذان

والسامری  انطلعه  من  گبره   وانرجمه

 

وإبأرض الحجاز الصوت یهتف یا علی

   کل یزید ابهالعصر  بسیوفنه  انعدمه

 

ابوفاضل  الی^ا  زینب  وعدما

گطع چف الخصم بیده وعدما

یبو صالحالک شیعه وعدما

 نخلف  اویاکم   حد   المنیه

 

او نرد الکربلا  مشایه  اعله  الوعد

انواسی زینب او نعلم تقبل الخدمه

 

عجل غیبتک  صارت  طویله  اهوای

 یمته تمسح روسنه او تملائهه حکمه

 

هاجواعلینه اشکال  والوان  الوحش

یمهدی العدوا  وصّل  للعظم  سهمه

 

دمرو لأسلام حاضر انته اوتشوف

وإمنالنبی اودینه الباقی بس اسمه

 

عجل   یبن   الحسن   مهدی     لأن    

 کتاب الله بس بالمساجد ینوجد رسمه

 

*************

.....الشاعر  جعفر عبدالمهدی العبادی...