قصیده عمودیه {آنه مانزّل ابشخصیتی وانزل مستواک} جعفر عبدالمهدی العبادی

آنه ما نزّل إبشخصیتی  وانزل  مستواک

 آنه محتوای الخیر گلی شنهو محتواک

 

انته کاذب تگول الشیعه سبابة صحابه

 انته عین چذبک ودّرت منک حیاک

 

آنه تابع للرسول او آنه بس حیدر صحت

وانته   ناصبله  او تابع  الباطل  هواک

 

لیش الحقد من حیدره او شیعة علی  

اولیش تذبحنه   ابغدر گلی  اشلفاک

 

چنت للاصنام عابد او عایش بالظلام

لن بزغ نور  الجلاله  وإبأحمد  هداک

 

لیش من گال النفس من  بعدی  ولی

 إترکت الوصی او خلفت بینه جفاک

 

شاب او یلمع صارمه ابکل  الحروب

 لو لا ذوالفقار انته  المذله  غطاک

 

او لو لا علی هالک صاحبکم  تگول

 موش  ابوالکاضم  من  علمه  علماک

 

اسنین سبیتوا الوصی فوگ المنابر  لیش

 لأن یحچی الحقیقه او بالعداله کلماک

 

آنه رافضی  یعنی  اشلون  اترید  ایوز

ادخل الذله او عمری یخلص فی لواک

 

لا هیهات المذله الگالهه إحسین الشهید

ما أطخ راسی او أموت وانته کثر فی عداک

 

آنه إبدوم صابر والصبر مفتاح المصیر

وانته اسنین سبابی مابسک ما کفاک

 

لا تظن ساکت خوفی ایکون منک  یا  ذلیل

 آنه ما احسبک بشر روح من موت الخذاک

 

روح او سد قناتک یا حقیر او یبن الیهود

 اتکفرالشیعه وإنته علیل اول الگه دواک

 

آنه السان للشیعه او عبد للمهدی اکون

 جعفریحچی مگبل ابد  ما یحچی  وراک

 

یا تابع  معاویه  حقیر اتکون  ابکل  زمان

 آنه ما نزّل إبشخصیتی وانزل  مُستواک

 

آنه ما سبیت احد  لا  ما أَسّب  حتی  الصنم 

 آنه   محتوای  الخیر  گلی  شنهو  مُحتواک

**********/

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی