قصیده لطمیه{آنه شفت اعظم مصیبه} جعفر عبدالمهدی العبادی

آنه شفت أعظم مُصیبه*** زینب الحره الغریبه

آنه مفجوعه او یسیره*** لا عضید اولا عشیره

عدمن اشکی هالمصاب

*********

راح للحومه عضیدی المای چانت وعدِته

أَنتظر   ساعه او یجنی او ماشفتهه رجعِته

الجربه چانت فی یمینه الوسفه گطعوا یَمنِته

فاطمه  اُمنه  الزچیه  والله  والله   حِضرته

وآنه منتظره او اتانی ****کافلی شو ما اجانی

نومه  أبطال الحریبه*** آنه شفت اعظم مصیبه

*************

مابگه بس ابوالیمه حایر او بالحیره حار

ناده یا قوم إسمَعونی بالخِطاب اعلیهه دار

آنه ابن ذیچ الزچیه الواجهت گُوم الشِرار

وآنه ابن خیر البریه السیفه حقق لنتصار

ناصر الدین ابفقاره*** آنه ابن ذیچ الغیاره

ذبحوااحسین العجیبه*** آنه شفت اعظم مصیبه

*******************

طاحابوالیمه ولینه او شبوا النار ابخیمنه

فرت اطفال الیتامه شرد اسولف من هضمنه

لاذت النسوان بیّه او لا شریف اللی رحمنه

وآنه انادی درحمونی امطرحه کلهه زلمنه

واندبت حیدر ولینه***والعجبمامرعلینه

تالی میسوره او سلیبه ***** آنه شفت اعظم مصیبه

 ************

چل علینه الیل   وآنه  الماشیه بین القتاله

چن اشوف النوردامی  هذا من اطیب سلاله

ظل ثلث تیام عاری بس   شمس مامن ذلاله

وآنه عشت أوهام عگبه صورته اگبالی او خیاله

تالی یسرونه ابحقدهم**** والشمات اصعب ظلمهم

ماشیه ابیسری او نحیبه********* آنه شفت اعظم مصیبه

 **********

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی