قصیده حُر أو تفعیله أو شعر مفتوح{ اتمنه انام ابحض اُمّی او اغمض جفن} جعفر عبدالمهدی العبادی

جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَ أَعْنٰابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ لَهُ فِيهٰا مِنْ كُلِّ اَلثَّمَرٰاتِ

أتمنه أنام إبحضن ،، أُمي او أغمض جفن

تمسح علیه او تِحن

تعبان یمه إشکثر،، واتلولي همسة صبر

أغفه او أفز الصبح

لا ماکو غیر الصلح

اطلع وارید الوضو

جدامی کُل شي حلو

جدامي نخلت عرب ،، وامدلّي بیهه الرطب

بگبالي جاري النهر

وإبمایه نور الگمر

ماي النهر چن عسل،، تتوضه کل الأهل

جیراني تفتح کلام

قیلاً سلاماً  سلام

جیراني دُر او ذهب ، لا اعله من کل ذهب

بیهم ازیح التعب

طفلي او طفلهم لعب

واریوگي خبزة عشگ ،، مابیهه ریحت حرگ

ماعدنه ابداً ألم ،،،موکلمن او فد علم

نطلع سویه إبّلم

طول النهر بس ورد ،، عطر الورد من یهد

نستنشقه إنشمه شم

نطلع نصید السمچ

لو بلغزل لو شبچ

واعصیري نگعدسوا،، واسوالف اعله الهوا

یکسر فیاي النخل

والگعده فوگ الدغل

یبدي الجمع بالشعر،، نصفن ندش بالفکر

محلاهه گعدة عصر

نسجد إلا الله الشکر

وابلیله هم نجتمع،، إنسولف او نستمع

واسوالف إبلا چذب

تشبه لماي العذب

و اوکاته  نسکر ضحک،، لو نقشه هم ما نفک

دیرتنه دیرت کرم،، حتی الغبر من یطب

یصبح شخص محترم

یصبح شخص مهتدي ،،ثوب العگل مرتدي

دیرتنه کشخة وطن

یاوسفه ضکهه الزمن

طشرنه کلمن فرد،، یاربي یمته نِرد

یا رب بحق الکفل

چفي لعندک سئل

للمهدي ربي العجل ،،خاطر أنول الأمل

******

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی

قصیده بتسلسل ومضات{رفعوا اسمک حتی اعله} جعفر عبدالمهدی العبادی

*نحن ابناء الدلیل*

رفعوا إسمک حتی اعله إمن الجبال

بس زغیر ابعیني ماشوفک چبیر

أنته موگدهه  او شجاک إتأمریت

او بس علي الکرار  لایگ  للأمیر

 

للاماره   امعین  الباري  شروط

وحده من عدهن شجاع او ما تکع

وانته من اخیالک إتخاف او تِنِز

اشحال تمشي او یطلع اگبالک سبع

 

وحده من عدهن درایه إتحل عُضل

او ما تخلي إبشعبک  ایضاً  مُعضله

و إنته  نفسک  سولتلک  خاطیات

او صرت إنته إنّوب  أکبر  مُشکله

 

شرد اسولف عالشروط اشگد عدد

وِهوّه من وحده فلا یوجدله حض

الله  گایل  عالذي  گلبه  مریض

نُحنُ  زِدناهم   یهل  وادم   مرض

 

اقصد  الآن  إبزمان  البي  نِعیش

زُمره من ذیچ الأُناس الماضیه

تقبل  القدوّه  المحمد  وآله  لا

یعني نفس الگوم گوم الطاغیه

 

أوگف ابوجه الیضد المهدي موت

او حچیي موس ابریجه لازم یبلعه

اهله تشرد بالحرب ذبت ثیاب

او اهلي من اتهد  تِهد  إمفرعه

 

ما  ابالغ هذه  تاریخي  الشریف

او لا تهدد واحنه ناس امبلله

کل سنه اتفجر ولا همنه انفجار

او نمشي زوار الحُسین  الکربله

 

راح اذکرک وانته مطلوب إلنه ثار

اي وحگ  چبد الحسن ذاک الکریم

ما نسینه الزهرا والظلع الکسیر

او ندری بس اتشیل إیدک عالحریم

 

یظهر المهدي او یحشمهه الرجال

الموته هم تطلع یشگون الچفن

نگلب  الدنیه  علیکم  والرسول

او نوگف إجنود الأمیر إبن الحسن

 *****

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی

قصیده امربّع{ها یگصبه اشلون ضکاچ الزمان} جعفر اعبدالمهدی العبادی

*احبچ یاعروس الشط*

*القصیده تحتوی علی تسعین بیت*

*نبذه مختصره عن الگصبة الفیحاء*

*بقلم جعفر عبدالمهدي العبادي*

 

ها یگصبه اشلون ضکاچ الزمان

طشراحبابچ او شملچ کل مکان

 

طشر احبابچ  یعـزّتـنه الحرب

کلهه هامت سکنت ادیار الغرب

والخصم عیّد او طگ بیهه طرب

وانتی طمعت بیچ انواع السنان

 

طمعت انواع السنان  العزتچ

نهبوا إمیاهچ او نشفت نخلتچ

ضنّوا اتموتین تسقط هیبتچ

وانتي  اُم الأدباء ابکل  زمان

 

انتي ام  الأُدبا  صوتچ  رعید

اُم ابن مذخور عیسانه الشهید

منهو مثلچ بألوِلِد هالگد سعید

یا بلد مثلچ غدت مرفوعه شان

 

یا  بلد مثلچ حوّت   عبدالعظیم

شاعر اهل البیت علّامه او فهیم

وانتی احملتی او طلگتي ابهالوسیم

یعجز الوصفچ  مدایح کل لسان

 

یعجز الوصفچ  أوصّف  یا عَمد

وانتي  الأبنچ   إجه الخوئي  شِهد

میرزا أحمد گولي چم عام إجتهد

رفعي راسچ گولي چم عالِم حِسان

 

رفعي  راسچ  واحچي لمحمد تقي

لو  مُحمّد  صالح     البّر   النقي

وإبذِکِر   ساده   الأماجد   دققي

هاجروا منچ وکت  راح  الأمان

 

هاجروا منچ دگولي  إشچم  أدیب

وأدري  إبچیتي عله افراگ الحبیب

بِشري هم تحیین شمسچ ما تغیب

خل  اگلچ  عالمضوا  واحد  وثان

 

الصالح الملا العبادي أبعث سلام

شاعر اهل البیت فارس بالکلام

مات بعمیدیه راح الهه الوسام

بعد إخبرچ عن  نموذج من هذان

 

ملا عباس الادیب الناصري

لو علي البحراني شاعر حیدري

وأحچي عن سید علي بی مفخري

و اذکر  البحراني نجم المکیان

 

واذکر الطود الفخر والچن وتاد

هاشمی اوریحاني اي سید جواد

 وإبنه کاظم شاعر اعلیه اعتماد

اوعدنه نور الدین ملا الکرزکان

 

او سید الموهوب یا عبدالصمد

شاعر او حچّاي شنسولف بعد

 موسی السید ترا شبل الأسد

شاعر ابن الشاعراو یحوي هتان

 

هذه ابو موسی الاسد بي وصفیت

جابر السید صالح او عنّه اشحچیت

شعره شامخ لون من عنده قریت

یشبه البرحیّت اهلي او سعمران

 

وإمحمد السید یشاعر للحسین

یا شهید المنبر  ابیوم الثنین

او عمّه المرحوم عجلان الحنین

شعره یُقراء عالمنابر چالأذان

 

او عن إبو شحچي شسولف دوره

عبدالصاحب السید طفه نوره

او خلّد اوسامه لهالي الکوره

الوعده نرجع، یاوکت، بس کون أتان

 

یرجع العملاق والیکتب جدید

والأمیر اعله الأبوذیه اوقصید

سید طالب العبود للگصبه عمید

من تهجّر راح وأسکن هندجان

 

اوملا عمران الخطیب البي فخر

شعره یسطع واحله من نور الگمر

صیته بالعالم یگصبتنه إنتشر

والفخر والصیت راح العبدان

 

أذکر المهوال  شاعرنه  إلعلي

هذه ابو جعفر یگصبه الفیصلي

صوته لأهل البیت دایم معتلي

ساکن ابکنگون وأبعد ماهو هان

 

او سید المحبوب حچّاي ارتجال

أعني علوان الخمیسي ابهالمجال

او عدنه هادی الشمّری شعره زلال

اصفه من ماي العذب والزمزمان

 

 واذکُر  الاستاد  شاعرنه  الکبیر

من نطق بشعاره نصفن بي نحیر

یا عروس الشط احبچ بیچ أسیر

شاعر الگصبه  عزیز  البهرکان

 

ها، یه أُم شط الکرم مدّه  او ثـبُـر

والنخل شامخ او ینطینه التمر

گضّت اهلي اسنین واطوال العمر

عاشت اهلیّه او محلهم  بالجنان

 

عاشت أهلیه  فلا  بیهم  غبي

حطوا إمجالس عله الراحت سبي

أو عالشهیده فاطمه بنت النبي

شعب واحد شیعه مابیهم خیّان

 

اعتذر  والله ثمّ   آنه    أعتذر

ماجبت  کثرة  رجال  أبهالشعر

جعفرإعبادي حفیدچ  یفتخر

دیرت الرئفه او محنّه اویه الحنان

 

ها یگصبه اشلون ضکاچ الزمان

طشراحبابچ او شملچ کل مکان

خادم خدام العتره ع

جعفر عبدالمهدي العبادی

مقطع قصیده لمولای الحسین ع{یا ابا الاحرار یا ضی الطریق} جعفر عبدالمهدی العبادی

 

یا  ابالأحرار  یا  ضي الطریق

یا دلیل الکل مناظل  لو نهض

حگه کل شیعيِ ابحبک فخور

قبسه من نورک یوالینه قبض

رافضه  او منک  تِعلمنه  إلإبا

کل فرد من عدنه للطاغی رفض

والیگول إترک حُسین ابن علي

ردنه واضح ارجع او مالک غرض

خل یموت ابحرگته او یشبع مرار

من عساه الموت طباه المرض

مانساوم بیک لو ینطونه کوون

هذه امر الله او عله الکل انفرض

طلبتی منک یمولای الحسین

تحضر ابموتی وکت جفنی قمض

تحضر ابموتی وکت جفنی قمض

****//***

الشاعرجعفر عبدالمهدی العبادی

قصیده عمودیه لامیرالمومنین ع { الکعبه لساعه یسامع بیهه شق} جعفر عبدالمهدی العبادی

چانت الناس ابجهل والعیشه ذل

 عالرمل مسکنهه تقتات الورق

ذکرتهم فاطمه ابخطبتهه یوم

 چنتم اتشربون یا ناس الطرق

لن الآهک شاء للاُمه الصلاح

او نزّل أحمّد للخلگ رب الفلق

بیّن الاسلامه کلّه او رسّمه

 اي مُحمد صاحب الرئفه او شفق

لاکن الدین الثبات ابلازمه

خیّن خویّن للنبي او یشهد له حق

من نهد گلّاله اقراء یا رسول

 یاهو للاسلام طاوع وإستبق

منهو غیر الحید کرار الامیر

صدّقه إبعِز تالي قائل اي صدق

والحروب ابکل حروب إمطاوعه

 روح وانشد شوف چم هامه فلق

واللی بارز حیدره بعل البتول

 موته رمشه او حتی ما لحّگ نشق

هاي گطره ابّحره بلکت هم أقل

 نوره عالدنیه وکت لمّن شرق

انشوف اول منقبه ابأرض الجلیل

 طر جداره البیت وابصوته نطق

دخلی اهلاً بیچ اهلاً یم علي

 رحباها البیت وي اُمه طلق

یاللي ما تقبل کلام الرافضه

الکعبه لساعه یسامع بیهه شق

*******/******

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی

قصیده عمودیه لسان حال الامیر عبلیه السلام{ ساکت اضل} جعفر عبدالمهدی العبادی

ظاهر الشاعر شبه ظاهر مجانین

لاکن من نطق بشاعره تلگاها المعانی

آنه وحی الشعر ما ینزل  إعلي

هذه روح القدس ینطق علی السانی

****

ساکت اضل او ما أجر سیفي

وصانی الرسول او گال الله الگال

من کسروا ضلعها الطاهره الگوم

لازم تروح اویاهم امگید بالحبال

شاء الله الجلیل او ما یشاء ایصیر

آنه ابطاعته او لا ما اغیر الحال

أصبر ساکت او بالعین عاگول

او ما  أهم    بالقیل    والقال

بس ما  وصاني    الحبیب إبیوم

من بعد الدفن إسکت علي الدجال

روح یا سلمان خبر للوصل لگبور

بیدینه الفقار او هسه راح ایثور

اهد واهجم واطبرهه الخصم کلهه

او قضیتي الیوم بس الدمه ایحلهه

اعودن   معرکة   خیبر  بعد خندق

وصیحن وینه وینه افلان خل یفزع

واخلی   ارجالهم  بالبیده  تتطشر

عَلي او اجسادهم بیدینی  تتگطع

سیفی إمن البرق اسرع

عَلي    او  للذله ما ارکع

عَلي او للاوثان ما اخضع

عَلي   او معروف بالانزع

والشرد بلیل  ما یشرد أرجعنه

وأشّر واردنهه الشمس تطلع

وآنه البلحرب معروفه اوصافی

الماعرف حیدر خله خل یسمع

 

انه الکرار ابو الیمه حججهه

دخلیهه الخصم تلقی حججهه

بلا حیدر فلا تُقبل حججهه

صلا والصوم وافروض البقیه

 

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی

تم النشر

۲۱ جمادی الاول ۱۴۳۸

قصیده عمودیه لشجاعة السیده زینب سلام الله علیها{ جعفر عبدالمهدی العبادی}

 

انتی حرمه لا وحگ احسین

 مثلچ ما یصح بین الحریم

 

رحتی مسبیه او علی نوگ الهزل

لاکن اهناک اشلقیتی اعله الخصیم

 

صار ابن مرجانه یمچ چالنساء

او صوتچ النار او نزل بیهه الجحیم

 

او من وصلتی الشام عد ذاک اللعین

ما سکتی او گلتی هم الله کریم

 

مثل امچ فاطمه ابیوم الضلع

گلتی حیدر ای سراط المستقیم

 

گلتی ابو السجاد قاده الکل یثور

والیثور ما سلک دربه قشیم

 

کد کیدک فما کیداً الک یبن اللآم

هذه صوت الحق فما یخفه او یدیم

 

وانت تنجر للفناء موتک جریب

او من تروح اهناک منتظرک حمیم

 

گام واختل وارتعش بدنه او نزل

وانهدم عرشه او سقط من الهبل

گال اعذرنی  یبت  خیر  العمل

رجعی اهناک لعد دار النبی ،، تم السبی،،

صوتچ الحق وآنه عد شخصچ سلیم

 

انتی حرمه لا وحگ احسین

مثلچ ما  یصح بین الحریم

 

 

****

جعفر عبدالمهدی العبادی

 

تمت بحول الله ۲۰ جمادی الاول1438

قصیده عمودیه{ یا معین الکل ضعیف } جعفر عبدالمهدی العبادی

یا معین الکل ضعیف ابکل زمان

والیندبک  والله  دوم  إتشفّعه

ما تخلي الشیعی طایح یالرضا

لیه تمد چف الیمین  او  ترفعه

للیگصدک تفرش اعیونک مضیف

یا  چریم  البابه  دوم  إمشرّعه

والیتیم ابشانه والي انته او ابو

ماکو  جائع  إله  انته  اتشبعه

نهتف ابصوت او نلبّي یا علي

خاطر  العالم  ابأسره  انسمّعه

ماکو غیرک صح رئوف ابهالخلگ

زاهد انته او عابد الله او طایعه

انته واهلک نور  واحد  یا  أمیر

انتم  انوار   الإله   الساطعه

انتم انجوم الدلاله اعله الرطریق

یا سراط الیهدی ناس الظایعه

جینه هلیوم او فلا همنه البُعد

بس نرید ابدمنه انته انبایعه

عالیبغضک نعرف اشگال الرسول

والیحبک هذه  طیب  مضجعه

******

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادي

کتبت القصیده في جوار مولاي الرضا علیه السلام

بتاریخ    10 ذی القعده  1437

قصیده عمودیه { گالوا انتم مشرکین} جعفر عبدالمهدی العبادی

 

ترکوا حیدر گالوا انتم مشرکین

والیعوفه منکم  اینول  النجاح

 

ناس تبعتهم فقیره إمن  العقول

تالي  دزوهم  زعمهم  للکفاح

 

ذبحوا الشیعه عجیبه  إبلارحم

مد  علیهم   لیل  ما  فیه الصباح

 

 لاکن الله الیفضح إبهیچ الشکول

هب خبرهم اي نعم  هبة  ریاح

 

 فسداً  اي  نسوانهم  عملاً  زنا

تالي سموهه  إبجهادن  للنکاح

 

یعني ماعدهم دیانه او لا جهاد

یعني شغلتهم رذیله او بس فساد

الله  شال الثامهم  طاح السواد

یعني اُمتهم فتن  مو  للصلاح

 

هذي تالیته  الیعوف  المرتضی

یخسر او لاما یحصل اي فلاح

 

واحنه والینه الأیمه  او  ما  نعوف

حب علی الکرار عدنه أقوی سلاح

 

واحنه ما ذلینه چه  عدنه  الحُسین

واحنه طیر الحُر لوّن طگ الجناح

******/***

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی

قصیده عمودیه { والله امیرک گال بخٍّ بالغدیر} جعفر عبدالمهدی العبادی

قال الامام الصادق علیه السلام نحن ابناء الدلیل نمیلُ حیثُ یمیل

یاعرب یصرخ مجوسی الماقبل

ماهو اول  هوه  رابع  بالاخیر

ابلا دلیل اشلون نقبل  هالمقال

حیدر الله  امنصبه  اعلینه  الامیر

بالصحاح او في تفاسیر الکتاب

والله  امیرک  گال  بخٍّ  بالغدیر

حیدر الاسلام کلّه  او  کمّله

 اصلا ابهای  الخلگ  ماله نظیر

عوده شنهی اترید  تشویهه  الصوّر

 وانته فکرک بالغلط  ویه المصیر

یالمخالف  فکر  اشوی  لا تلج

 هذه أمر الله النزل واید خطیر

لو تصل واتصوم عمرک وانته حاج

ما  تنول  الجنّه  تدخل بالسعیر

تعرف ابلیس او قضیته امفصله

 خالف الله او ماسجد فکّر چبیر

گلّه اطلع من رحمتي او لا تطب

والّي یتماشه ابطریقک هم حقیر

هسه فرقک ویه ابلیس ابشنهو

 جنّی وانسي لاکن ابشکله تدیر

هوّه گال آدم خلیفه اشلون ایکون

 وانته نفسه الخالفت حیدر یصیر

**********/**

الشاعر جعفر عبدالمهدي العبادي