قصیده لطمیه{ زینب ابحال الحزن} جعفر عبدالمهدی العبادی

زینب إبـــحـــــــال الحزن  بالگلب لوعه او   جروح

تنظر الــــــــــــصوب الشهید اتصیـح عنی لا تـــروح

 

**********************

نزلت التَل إبشهامه تـــرکض الــــــــصوب الگمر

شافته امگطعه ازنوده اوطــــــــایــح ابکتر الــنهر

صرخــــت او لطمت وجهه ریت مـــــــعمیه النظر

ماشفت طایـح عضیدی الـچـان بالـخـزره یلوح

 

*****************

گامت إتعاتب إخوها گوم یــــــــــــا راعی الـغرام

زینبکــــ   انه الکفیله حرگو اعلینه الــخـیام

إشلون تقبل غیرتک هـیچ عـــــــــــــــالرمله تنام

جابلته إخته الـــــــــعزیزه او گامت ابسکته تنوح

*********************

رجعت ام کلثوم منه راحت النـحـوا  الـحـسین

شافته ابــحـــاله فَـــــجـیعه والگلب منه حزین

حایر ابزینب  الـــــــــحـره او حیرته ابین الـثنین

حایر ابأیتام گومه  او عــــــــالارض همه طـــروح

 

*******************

صاحت إحسین العضید  والگلب منهه جریـح

شبـحـت إعیونه علیهه واهوه عــــــالقبره طریـح

بـچـه لِـخـته الـحـایره  او جسمه من دمه سَبیـح

نَظرِته الـــــــزینب إخیته اشلون مسبیه تِــــروح

 

***********************

عله صدره الــــــــشمر گــــاعد رایدإیـحز رگبته

نادته یــحـسین خویه ابصوت عــــــــــالی نادته

حالته او حالتهه وحده عـجـب چانت حالــــــته

عـجـب روحـچ یالعقیله شـفتی راسه عالرمـح

 

********************

ترکت ابطال الـحـریبه  عاریه فوگ الــــــــــــثره

واصبـحـت تمشی یسیره او بالیتامه امــــــــحـیره

طبت الکوفه ابخدرهه او  عـــــــالنوایب صابره

راس اخوها بالـحـجـاره یِنرجم من الـــــــسطوح

 

************************

صاحت ابـصـوت الـنـحـیل  انــــــــه اُمـــــی فاطمه

إنظر الـــــــهـم  یا مـــُحــمد شوف اُمه الـــظالـمه

ذبـحـوا الوالی او عضیده اوماحضر حامی الـحـمه

وفه بعهوده الکفیل او ضـحـه بچفوفه النصوح

 

**************************

 

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی