ابوذیه { بیدآ} جعفر عبدالمهدی العبادی

ما یشفه  دلیلي  إیکون بیدآ

یصاحب الّآ أحط الإید  بیدآ

إبـ بـلدأسکن وَلوٓ إبأرض بیدآ

المُهم  أیده   یخلیهه   بِـدیّه

***********

 

جعفر عبدالمهدی العبادي

ابوذیه { عسّال} جعفر عبدالمهدی العبادی

نلطم لیش أگول إجواب عسّال

بچت  کل  الأُمم وسماک عسّال

دمّه ،،و إرفعوهـ   إبفوگ  عسّال

راسه ،،  او  خذوا  إخته  سبیّه

 

********

جعفر عبدالمهدي العبادی

قصیده حُر أو تفعیله أو شعر مفتوح{ اتمنه انام ابحض اُمّی او اغمض جفن} جعفر عبدالمهدی العبادی

جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَ أَعْنٰابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ لَهُ فِيهٰا مِنْ كُلِّ اَلثَّمَرٰاتِ

أتمنه أنام إبحضن ،، أُمي او أغمض جفن

تمسح علیه او تِحن

تعبان یمه إشکثر،، واتلولي همسة صبر

أغفه او أفز الصبح

لا ماکو غیر الصلح

اطلع وارید الوضو

جدامی کُل شي حلو

جدامي نخلت عرب ،، وامدلّي بیهه الرطب

بگبالي جاري النهر

وإبمایه نور الگمر

ماي النهر چن عسل،، تتوضه کل الأهل

جیراني تفتح کلام

قیلاً سلاماً  سلام

جیراني دُر او ذهب ، لا اعله من کل ذهب

بیهم ازیح التعب

طفلي او طفلهم لعب

واریوگي خبزة عشگ ،، مابیهه ریحت حرگ

ماعدنه ابداً ألم ،،،موکلمن او فد علم

نطلع سویه إبّلم

طول النهر بس ورد ،، عطر الورد من یهد

نستنشقه إنشمه شم

نطلع نصید السمچ

لو بلغزل لو شبچ

واعصیري نگعدسوا،، واسوالف اعله الهوا

یکسر فیاي النخل

والگعده فوگ الدغل

یبدي الجمع بالشعر،، نصفن ندش بالفکر

محلاهه گعدة عصر

نسجد إلا الله الشکر

وابلیله هم نجتمع،، إنسولف او نستمع

واسوالف إبلا چذب

تشبه لماي العذب

و اوکاته  نسکر ضحک،، لو نقشه هم ما نفک

دیرتنه دیرت کرم،، حتی الغبر من یطب

یصبح شخص محترم

یصبح شخص مهتدي ،،ثوب العگل مرتدي

دیرتنه کشخة وطن

یاوسفه ضکهه الزمن

طشرنه کلمن فرد،، یاربي یمته نِرد

یا رب بحق الکفل

چفي لعندک سئل

للمهدي ربي العجل ،،خاطر أنول الأمل

******

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی

قصیده بتسلسل ومضات{رفعوا اسمک حتی اعله} جعفر عبدالمهدی العبادی

*نحن ابناء الدلیل*

رفعوا إسمک حتی اعله إمن الجبال

بس زغیر ابعیني ماشوفک چبیر

أنته موگدهه  او شجاک إتأمریت

او بس علي الکرار  لایگ  للأمیر

 

للاماره   امعین  الباري  شروط

وحده من عدهن شجاع او ما تکع

وانته من اخیالک إتخاف او تِنِز

اشحال تمشي او یطلع اگبالک سبع

 

وحده من عدهن درایه إتحل عُضل

او ما تخلي إبشعبک  ایضاً  مُعضله

و إنته  نفسک  سولتلک  خاطیات

او صرت إنته إنّوب  أکبر  مُشکله

 

شرد اسولف عالشروط اشگد عدد

وِهوّه من وحده فلا یوجدله حض

الله  گایل  عالذي  گلبه  مریض

نُحنُ  زِدناهم   یهل  وادم   مرض

 

اقصد  الآن  إبزمان  البي  نِعیش

زُمره من ذیچ الأُناس الماضیه

تقبل  القدوّه  المحمد  وآله  لا

یعني نفس الگوم گوم الطاغیه

 

أوگف ابوجه الیضد المهدي موت

او حچیي موس ابریجه لازم یبلعه

اهله تشرد بالحرب ذبت ثیاب

او اهلي من اتهد  تِهد  إمفرعه

 

ما  ابالغ هذه  تاریخي  الشریف

او لا تهدد واحنه ناس امبلله

کل سنه اتفجر ولا همنه انفجار

او نمشي زوار الحُسین  الکربله

 

راح اذکرک وانته مطلوب إلنه ثار

اي وحگ  چبد الحسن ذاک الکریم

ما نسینه الزهرا والظلع الکسیر

او ندری بس اتشیل إیدک عالحریم

 

یظهر المهدي او یحشمهه الرجال

الموته هم تطلع یشگون الچفن

نگلب  الدنیه  علیکم  والرسول

او نوگف إجنود الأمیر إبن الحسن

 *****

الشاعر جعفر عبدالمهدی العبادی