قصیده عمودیه ( للامام الحسن علیه السلام) جعفر عبدالمهدی العبادی
مرّه شفت احسین مولای الغریب
مدری واقع حال لو شفته ابخیال
گال احچی شنهو البگلک دگول
گتله یا مولای ممکن فد سوال
گلی اسئل واعرفک شنهو الترید
گتله سولف عالحسن وابهل مجال
والحسن مظلوم ظلمته الشعوب
گال حط اقدامک ابخلفی او تعال
رحنه طبینه ابارض کرب او بلا
شرد اسولف آه یصور الثگال
ناس تکره حیدر امجیشه إبالوف
موته ربع احسین وابسوح القتال
وحده حایر لاکو ناصر لا معین
لن بدر ساطع اجه ایرید النضال
صاح عمی ارجوک أطلع للبراز
والمواقف تنعرف بیهه الرجال
خطوه راح او خطوه خطیت الجِدم
رحنه بیت ام الحسن و ام الدلال
وآنه اشوف امضیف مناک او تفوح
منه ریحة گهوه وامسطر الدِلال
موش من کیفی مشیت او رحت الیه
صَب لی گهوه الله یا ذاک الجلال
خِطوه رد مولای وآنه امشی وراه
رحنه للمولی الحسن وکت الرحال
وجه مصفر گله یا خویه الحُسین
اسمع اوصیتی عله اهلی اویه العیال
القاسم آنه اوصیک بالقاسم یخوی
لازم اتزفه او تسویله احتفال
اردود رد خطوه او رجعت آنه وراه
صاح زفه الیوم وابسوح النزال
زفه صارت و ارتفع بیهه النیاح
اشلون زفه اسیوف وارماح او نبال
گال أفتح قوس یا جعفر او دشوف
شفت امیرالمومنین اب أيي حال
ناده ابو محمد یبوی انته الفخر
روح خمد الفتنه وابسرعه او عجال
راح ابو محمد یهز بالسیف او کر
عالعده او صار ابمعسکرهه اختلال
گطّع اچفوف الخصم وأحنه الرگاب
او شکه رمحه او طاحت ابنیت النعال
طاح ذاک الجمل والچانت علیه
وانکسر جیش الفتن وأبده الزوال
سده قوسه او شاهدت نفسه أکید
آنه آنه القاسم او یحچی ارتجال
آنه ابن المجتبی المولی الکریم
البلحرب ما طاح من چفه العِسال
جعفر عبدالمهدی العبادی
